To, że jedna ze stron ponosi winę za rozkład pożycia skutkujący rozwodem trzeba udowodnić w toku sprawy rozwodowej.
Jakie dowody do wykazania winy?
Jeśli stron są zgodne co do tego, która z nich jest winna (jeden z małżonków bierze winę na siebie) to postępowanie dowodowe jest z reguły dosyć proste. Jeśli okoliczności sprawy nie budzą wątpliwości (np. kiedy powodem rozwodu jest zdrada do której przyznał się jeden z małżonków) często wystarczającym dowodem jest przesłuchanie samych stron. Ewentualnie w celu uwiarygodnienia zeznań można przedstawić w sądzie korespondencję (papierową, e-mailową lub nawet sms) świadczącą o zdradzie. Na podstawie takich dowodów sąd z reguły nie ma wątpliwości, kto jest winny.
Inaczej sytuacja przedstawia się w przypadku, gdy małżonkowie kwestionują swoją winę. W takim wypadku należy przeprowadzić drobiazgowe postępowanie dowodowe.
Dowodem w toku sprawy rozwodowej są z reguły przesłuchania świadków. Są to z reguły osoby z rodziny, bliscy znajomi lub sąsiedzi, który mogą opowiedzieć o zaobserwowanym przez nich zachowaniu małżonków (problemy z alkoholem, agresja itp.)
Jako dowody można także przedstawić korespondencję, wydruki maili lub sms. Coraz częściej spotykam się z tym, że strona przedstawia jako dowód nagranie video wykonane przez agencję detektywistyczną jako dowód zdrady lub pozostawania przez jednego z małżonków w poza małżeńskim związku. W wypadku zgłoszenia jako dowodu takiego nagrania, warto również przesłuchać w charakterze świadka osobę, która to nagranie wykonała celem wykazania czasu i miejsca, kiedy nagranie było wykonane.
Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego dowodem w sprawie rozwodowej mogą być także nagrania obrazu i dźwięku dotyczące rozmów pomiędzy małżonkami, nawet wówczas gdy rozmówca wcale nie wiedział, że jest nagrywany. Należy jednak powiedzieć, że sąd ostrożnie podchodzi do takich nagrań. Może się bowiem zdarzyć, że nagrywający celowo prowokuje agresywne zachowania drugiego małżonka, żeby je następnie utrwalić na nagraniu.
