Zdrada (niewierność) jest w dalszym ciągu jedną najczęstszych przyczyn rozwodów. Jeśli sprawa o rozwód jest bezpośrednią konsekwencją niewierności uzyskanie rozwodu z orzeczeniem o winie strony dopuszczającej się zdrady jest w zasadzie formalnością.
Są przypadki, kiedy uzyskanie takiego orzeczenia nie jest możliwe. Wyjaśniam to we wpisie – Zdrada nie zawsze świadczy o winie małżonka.
Nawet w wypadku, kiedy niewierność będzie pozwalała na przypisanie winy w rozkładzie pożycia przed uzyskaniem korzystnego wyroku na niewinnym małżonku będzie spoczywał jeszcze jeden obowiązek – wykazanie, że drugi małżonek faktycznie dopuścił się zdrady.
Dowody zdrady
Dopuszczalnym i zwykle przekonywującym dowodem są przesłuchania świadków. Świadkowie mogą zeznawać na okoliczność tego co widzieli (np. spotkania, zażyłe zachowania z osobą najczęściej odmiennej płci), ale także na okoliczność tego co słyszeli np. przechwałki małżonka, który dopuścił zdrady, a nawet to że zdradzony małżonek opowiadał o cierpieniach i rozterkach związanych z odkryciem faktu niewierności współmałżonka.
Oczywiście najbardziej przekonujące są relacje pochodzące z bezpośrednich obserwacji świadków. Im dowód mniej przekonujący tym większe wsparcie powinien mieć w innych dowodach. Ostateczna ocena zgromadzonych dowodów należy oczywiście do sędziego, który dokonuje jej według własnego sumienia z uwzględnieniem zasad logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego.
Dowodem niewierności może być korespondencja (pisemna, mailowa, sms, także prowadzona za pośrednictwem różnego rodzaju komunikatorów – Facebook, skype, gadu-gadu i in.). Teoretycznie najlepiej byłoby odtworzyć tą korespondencję bezpośrednio na odpowiednim nośniku (komputerze lub telefonie komórkowym). Z doświadczenia jednak zwykle wystarczy okazanie odpowiednich wydruków.
Zdarzyło mi się, że w procesie rozwodowym strona posługiwała się filmem nagranym przez agencję detektywistyczną. Z reguły wystarczy przedstawienie nagrania video na odpowiednim nośniku. Można oczywiście przesłuchać w charakterze świadka osobę lub osoby, które nagrały film, jednak w praktyce dochodzi do tego stosunkowo rzadko.
Dowodem zdrady może też być nagranie rozmowy np. pomiędzy małżonkami lub małżonkiem i osobą trzecią, w której niewierny małżonek przyznaje się do zdrady. Dopuszczalności dowodu z nagrania rozmowy będzie poświęcony osobny wpis.
Powyższe wyliczenie nie jest pełne. Wymieniłem w nim te spośród wszystkich możliwych środków dowodowych, z którymi najczęściej spotkałem się na sali sądowej prowadząc sprawy o rozwód.
